Olej z ogórecznika jest również składnikiem w produktach kosmetycznych przeznaczonych do walki z trądzikiem. Jego bakteriobójcze działanie pozwala na utrzymanie prawidłowego pH skóry i skuteczną walkę z niedoskonałościami. Zobacz: Olej z czarnuszki - właściwości, wartości odżywcze, zastosowanie, skutki uboczne Przeczytaj również: Olej z tej rośliny bardzo skutecznie zmniejsza świąd skóry. Maści na atopowe zapalenie skóry. Najgorsze momenty AZS to takie, w których odczuwamy niepohamowaną chęć drapania skóry. Wynika to z oddziaływania stanu zapalnego w organizmie, który aktywuje odporność organizmu do zwalczania alergenów na skórze. Oprócz tego można znaleźć w Atopicin specjalnie dobrane do rodzaju produktu składniki, np.: masło shea, masło cupuacu, olej z czarnuszki, olej lniany, skwalan roślinny, olej śliwkowy i inne. W skład serii wchodzi 8 dermokosmetyków: szampon, krem na dzień, krem na noc, mazidło do suchej skóry, krem pod oczy i na powieki, Pierwszym krokiem do wyleczenia atopowego zapalenia skóry jest odbudowa płaszcza lipidowego skóry, czyli jej bariery ochronnej. Duże znaczenie ma jej odpowiednie natłuszczenie oraz przeciwdziałanie wysuszaniu skóry. W aptece dostępnych jest wiele preparatów, które służą jej nawilżeniu i chronią przed utratą wody. Atopowe zapalenie skóry występuje, gdy zmniejsza się odporność bariery lipidowej skóry. Prowadzi to do zmniejszenia nawilżenia skóry, a tym samym do zwiększenia jej suchości. Gdy bariera skórna nie przepuszcza wody i nie jest w stanie zatrzymać wilgoci, skóra staje się wrażliwa, a szkodliwe mikroorganizmy lub substancje Od małego mam problemy związane ze skórą. Mam atopowe zapalenie skóry, które nasila się szczególnie zimą. Na kościach policzkowych mam zaczerwienienia, które łuszczą się.Skóra przetłuszcza mi się w strefie T, mam liczne rozszerzone pory oraz zaskórniki praktycznie na całej twarzy. Mam również popękane naczyńka na policzkach. że tlen pobudza komórki skóry do przebudowy, infuzja tlenowa przyczynia się do wzmocnienia jej struktury [2, 12, 13]. Fototerapia W gabinetowej pielęgnacji skóry osób chorych na atopowe za-palenie skóry stosowane są również zabiegi oparte na świa-tłoterapii – naświetlania lampą generującą promieniowanie podczerwone. Właściwości. Szybko się wchłania, nie pozostawiając na skórze i ubraniach tłustego filmu. Unikalna formuła balsamu, oparta na innowacyjnym połączeniu organicznego oleju konopnego z ekstraktem z korzenia lukrecji przywraca skórze naturalną fizjologiczną równowagę, optymalne nawilżenie i miękkość. Organiczny olej konopny Czarnuszka zawiera tymochinon. Składnik ten obniża stężenie białka CRP. Wspomniany marker sygnalizuje stan zapalny w organizmie. Tymochinon z czarnuszki go redukuje. Rekomenduje się jej spożywanie osobom, które cierpią na reumatoidalne zapalenie stawów, atopowe zapalenie skóry i łojotokowe zapalenie skóry. Zwalczanie stresu Jak dawkować olej z czarnuszki? 5 listopada. Warszawa. 8°C. 05.11. wysypki, atopowe zapalenie skóry. W celu nawilżenia skóry. W celu stymulacji odnowy naskórka. G1J7. Olej z czarnuszki na alergię to bardzo dobry pomysł. Te niepozorne czarne nasionka posiadają w sobie ogrom aktywnych substancji, dzięki czemu maja działanie prozdrowotne i znajdują szerokie działanie lecznicze. W tym właśnie zawiera olej z czarnuszki?Jak już wspomniałam olej z nasion czarnuszki ma w sobie wiele aktywnych substancji. Do najważniejszych należą nienasycone kwasy tłuszczowe, które stanowią aż 85% jego składu (oleinowy, alfa-linolowy, eikozadienowy, palmitynowy, linolowy o własnościach antyoksydacyjnych, a także nasycone kwasy tłuszczowe, fosfolipidy i fitosterole. Dodatkowo w jego składzie odnajdziemy flawonoidy i saponiny. Jest też bogaty w witaminy – A, E, F, B1, B3, B6 i biotynę oraz w biopierwiastki takie jak magnez, wapń, żelazo, sód, potas, cynk, z czarnuszki doskonale sprawdza się w walce z alergią i w łagodzeniu jej skutków. Pomaga np. przy katarze siennym, uczuleniu na roztocza, a nawet przy astmie. Prawda jest taka, że czarnuszka jest jednym z najbardziej przebadanych i uznanych naturalnych sposobów w walce z powyższymi przypadłościami. W badaniach klinicznych przodują kraje arabskie. Wykazano w nich, że stosowanie oleju z czarnuszki istotnie zmniejszyło objawy kliniczne u pacjentów, którzy są uczuleni na pyłki roślin. Z kolei u chorych na astmę zaobserwowano poprawę wydolności płuc, a nawet i ustanie świszczącego z czarnuszki skuteczny jest też w terapii alergii skórnych oraz atopowego zapalenia skóry. Wszystko dzięki nienasyconym kwasom tłuszczowym, w które jest bogaty. Zmiękczają one skórę, z kolei inne zawarte w nim składniki wspomagają regenerację jest tylko jedno – systematyczne, codzienne stosowanie. Pierwsze zmniejszenie objawów udało się zauważyć już po kilkunastu dniach, jednak w wielu przypadkach potrzeba było odrobinę więcej czasu. Istotne jest też to, że badania kliniczne wykazały, iż dzieci znacznie szybciej reagują na terapię olejem z czarnuszki niż dorośli!Dlaczego olej z czarnuszki jest tak na alergie?W oleju z czarnuszki występują składniki aktywne takie jak tymochinon i nigellon. Pierwszy z nich ma silne działanie antyoksydacyjne oraz przeciwzapalne. To jeszcze nie wszystko, blokuje także wydzielanie histamin – białek, które powodują reakcje alergiczne. Siłę jego działania często porównuje się do działania cetyryzyny – popularnego leku na kliniczne przeprowadzone na oleju z czarnuszki i jego skuteczności w walce z alergią wykazały też, że olejek eteryczny, który jest obecny w nasionach czarnuszki, potrafi hamować hamuje kurczliwość tchawicy, a sterol oraz beta sitosterol działają obkurczająco na dawki oleju z czarnuszki podawać?Warto zaznaczyć, że warto spożywać olej z czarnuszki przy posiłku. Dzięki temu uda nam się uniknąć nieprzyjemnego robić to w następujących dawkach:dzieci powyżej 12 miesięcy – 1/4 łyżeczki dzienniemaluchy 2-4 lata – 1/2 łyżeczki dzienniedzieciaki powyżej 5 lat – 1 łyżeczka dzienniedorośli – 1 łyżka dziennieZ kolei w przypadku problemów ze skórą pożądane efekty przyniesie dwukrotne smarowanie zmian na skórze w ciągu że jestem alergikiem na pyłki, skusiłam się na terapię olejem z czarnuszki i powiem Wam jedno – naprawdę działa!Źródła: do nas, jeśli spotkała Cię historia, którą chcesz się podzielić: [email protected] Olej z czarnuszki to cenne źródło witamin, antyoksydantów oraz nienasyconych kwasów tłuszczowych. W jego składzie znajdziemy takie składniki mineralne jak wapń, selen, magnez, żelazo czy cynk. Regularne stosowanie oleju z czarnuszki wpływa pozytywnie na funkcjonowanie układu immunologicznego. Dodatkowo, olej z czarnuszki wykazuje działanie przeciwzapalne oraz przeciwbólowe. Co jeszcze warto o nim wiedzieć? spis treści 1. Charakterystyka i właściwości zdrowotne oleju z czarnuszki 2. Zastosowanie oleju z czarnuszki 3. Dawkowanie oleju z czarnuszki 4. Ile kosztuje olej z czarnuszki? rozwiń 1. Charakterystyka i właściwości zdrowotne oleju z czarnuszki Olej z czarnuszki to produkt wyjątkowy. Już w czasach starożytnych wykorzystywano go do celów leczniczych. W jego składzie znajdują się cenne witaminy, minerały, a także nienasycone kwasy tłuszczowe. Olej z czarnuszki zawiera między innymi: witaminę A, witaminę E, witaminę F, witaminę B1, witaminę PP, witaminę B6, biotynę, cynk, selen, magnez, wapń, żelazo, sód, potas, sterole roślinne, fosfolipidy, kwasy: linolowy omega-6, oleinowy omega-9, a także alfa-linolenowy omega-3. Olej z czarnuszki to również cenne bogactwo flawonoidów, saponin, tymochinonu, limonenu, karwakrolu i karwonu. W jego składzie znajdziemy również nigellinę, nigellaminę, nigellidynę, a także nigellicynę. Zobacz film: "#dziejesienazywo: Dlaczego warto robić screening?" Produkt charakteryzuje się nieco gorzkim, intensywnym smakiem i korzennym zapachem, a także ciemnobrązowym lub miodowym odcieniem. Stosowanie oleju z czarnuszki usprawnia pracę układu odpornościowego. Warto sięgnąć po niego w przebiegu chorób alergicznych takich jak: atopowe zapalenie skóry, alergiczny nieżyt nosa, czy reumatoidalne zapalenie stawów. Olej z czarnuszki wykazuje właściwości: przeciwzapalne, przeciwalergiczne – badania specjalistów wykazały, że stosowanie produktu przez okres dwóch tygodni wpływa pozytywnie na zdrowie człowieka, a także redukuje nieżyt nosa, świąd, a także uporczywe kichanie. nawilżające - zmiękcza i nawilża skórę, dlatego polecany jest osobom z problemami skórnymi np. atopowym zapaleniem skóry, antydepresyjne i uspokajające – działanie oleju z czarnuszki zostało porównane do adaptogenu, który redukuje nadmiar stesu, napięcie, a także stany lękowe i depresyjne. Badania naukowców potwierdzają, że olejek z czarnuszki wpływa pozytywnie na samopoczucie. Olej na bazie czarnuszki wykazuje potencjalne działanie antykancerogenne. Zarówno badania laboratoryjne, jak i badania na zwierzętach potwierdziły, że olej z czarnuszki skutecznie redukuje ilość komórek nowotworowych, a także hamuje ich rozwój. Stosowanie oleju czarnuszkowego może zapobiec rozwojowi raka wątroby, raka płuc, włókniakomięsaka, raka jelita grubego, raka piersi czy białaczki. 2. Zastosowanie oleju z czarnuszki Zastosowanie oleju z czarnuszki jest dosyć szerokie. Olej ten przeznaczony jest zarówno do użytku wewnętrznego, jak i zewnętrznego. Produkt doskonale sprawdzi się u osób, które borykają z nadmiernym wypadaniem włosów. Olej z czarnuszki wykazuje działanie wzmacniające, regenerujące, przeciwłojotokowe, a także przeciwłupieżowe. Osobom, które mają problem z wypadaniem włosów zaleca się stosowanie następującej kuracji: niewielką ilość oleju z czarnuszki należy dokładnie wmasować w skórę głowy, a następnie owinąć włosy ręcznikiem i odczekać trzydzieści minut. Po tym czasie należy dokładnie umyć włosy za pomocą delikatnego szamponu. Stosowanie oleju z czarnuszki zalecane jest również osobom, które mają problem z: atopowym zapaleniem skóry, trądzikiem, liszajem, łupieżem, problemami skórnymi takimi jak trądzik. Pacjenci, którzy stosujący aromaterapię, wykorzystują olejek z czarnuszki jako środek łagodzący oraz antydepresyjny. Środek ten redukuje nadmiar stresu i pozwala wyeliminować problemy związane z zaburzeniami snu. Stosowanie oleju z czarnuszki zewnętrznie może złagodzić objawy dolegliwości żołądkowych, niestrawności, nieżytu żołądka, grypy żołądkowej, wrzodów żołądka oraz dwunastnicy, a także refluksu. 3. Dawkowanie oleju z czarnuszki Dopuszczalna dzienna dawka oleju z czarnuszki w przypadku osób dorosłych nie powinna przekraczać 15 mililitrów (jest to ilość, która mieści się w jednej łyżce stołowej). Produkt może być podawany również dzieciom. W takiej sytuacji olej z czarnuszki warto wymieszać z miodem lub sokiem owocowym, co poprawi nieco walory smakowe produktu. W przypadku dzieci powyżej dwunastego miesiąca życia, dzienna dawka oleju z czarnuszki nie powinna przekraczać 1/4 łyżeczki. Dzieciom, które ukończyły drugi i trzeci rok życia należy podawać w ciągu doby maksymalnie pół łyżeczki oleju z czarnuszki. Dopuszczalna dzienna dawka oleju z czarnuszki w przypadku dzieci powyżej piątego roku życia to około 5-7 mililitrów (1 łyżeczka). Olej z czarnuszki możemy stosować na czczo, przed, w trakcie lub po posiłku, w zależności od swoich preferencji. 4. Ile kosztuje olej z czarnuszki? Olej z czarnuszki dostępny jest zarówno w formie płynnej, jak i w kapsułkach. Znajdziemy go na aukcjach internetowych, w sklepach zielarskich, w aptekach stacjonarnych i internetowych, czy drogeriach kosmetycznych. Za jedną butelkę oleju z czarnuszki musimy zapłacić około 15-30 złotych, z kolei za kapsułki z olejem z czarnuszki zapłacimy około 30-50 złotych. Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Atopowe zapalenie skóry (AZS) to przewlekłe, zapalne schorzenie skóry o charakterze nawrotowym, którego początek ma miejsce zwykle w okresie wczesnego dzieciństwa. Notuje się, że ponad połowa wszystkich przypadków objawia się w pierwszym roku życia, a 90% przed jego ukończeniem. Jak wskazują dane literaturowe, występowanie tej choroby na przestrzeni ostatnich 20–30 lat zwiększyło się prawie dwukrotnie, co może świadczyć o istotnym wpływie czynników środowiskowych i uprzemysłowienia na ujawnianie się dolegliwości. Najbardziej typowym objawem atopowego zapalenia skóry jest silny świąd. Zmiany skórne cechuje określona morfologia i miejsce występowania. Co charakterystyczne, dermatoza ta bardzo często współistnieje z innymi IgE-zależnymi chorobami atopowymi, jak np. alergiczny nieżyt nosa, astma oskrzelowa czy alergie pokarmowe. R e k l a m aPOLECAMY Przyczyny występowania atopowego zapalenia skóry Występowanie AZS związane jest ze wspomnianymi już czynnikami środowiskowymi, jednak dużą rolę pełnią tu także czynniki genetyczne. Jak wykazują badania, dolegliwość ta jest uwarunkowana wielogenowo. Do chwili obecnej w genomie człowieka zidentyfikowano kilka regionów zawierających geny związane z AZS. Udowodniono, że jeśli jedno z bliźniąt jednojajowych cierpi na AZS, to ryzyko wystąpienia dolegliwości u drugiego dziecka wynosi 70–86%. W przypadku bliźniąt dwujajowych ryzyko to wynosi jedynie 21–23%. Kiedy jedno z rodziców choruje na ASZ, ryzyko pojawienia się choroby u dziecka wynosi 30%, natomiast w przypadku występowania AZS u obojga rodziców – 50–70%. Genetyczne skłonności do atopii mogą być wyzwalane przez liczne czynniki środowiskowe, takie jak: roztocza kurzu domowego, alergeny pyłków roślin, alergeny pochodzenia zwierzęcego, alergeny pochodzenia bakteryjnego lub grzybiczego, alergeny pokarmowe (w tym mleko krowie, ryby, jajo kurze), zanieczyszczenie środowiska, stres, zmiany hormonalne związane np. z ciążą, miesiączką lub przekwitaniem. Choroba ta niewątpliwie obniża komfort życia zarówno pacjenta, jak i jego rodziny. Nie chodzi tu bynajmniej o samą fizyczność objawów, ale o niezwykle istotny aspekt psychiczny. Świąd i uporczywe drapanie wywołują u chorego rozdrażnienie i nerwowość, szczególnie w nocy. Z uwagi na nieuleczalność choroby, którą można jedynie zaleczać i starać się eliminować czynniki powodujące jej zaostrzenie, rodzice dzieci chorych na AZS również doświadczają przykrych przeżyć. Bardzo często jest to bezsilność wobec nawracających dolegliwości wywołujących cierpienie dziecka. R E K L A M A Obraz kliniczny AZS Obraz kliniczny stanowi podstawę rozpoznawania AZS. Za główne wytyczne, które zwykle stosuje się w diagnozowaniu uznaje się kryteria wg Haffina i Rajki, obejmujące 4 kryteria większe i 23 mniejsze (tabela 1). Występowanie 3 z 4 głównych objawów oraz 3 mniejszych umożliwia stwierdzenie obecności AZS. Jego charakterystyczną cechą jest suchość i świąd skóry (wynikające z dysfunkcji bariery skórnej), które występują praktycznie u wszystkich pacjentów. Z uwagi na duże zróżnicowanie w obrazie klinicznym choroby, wyodrębnia się jej postać niemowlęcą, dziecięcą, młodzieńczą i „dorosłą”: okres niemowlęcy (do – zmiany skórne pojawiają się nawet już w pierwszych tygodniach życia, najczęściej na twarzy, z tyłu głowy, w okolicach płatków usznych, na nadgarstkach i bocznych powierzchniach nóg. Mają charakter rumieniowych, grudkowych wykwitów z tendencją do łuszczenia i sączenia. Typowe są zaczerwienienia, a także pęknięcia skóry oraz strupki pojawiające się na skutek zasychania wydzieliny sączącej się z nadżerek. Stosunkowo często zmiany ulegają zakażeniom bakteryjnym; okres dzieciństwa (do – zmiany obejmują w szczególności zgięcia łokciowe i podkolanowe, kark, twarz, tułów. Wykwity mają charakter grudek lub pęcherzyków, z towarzyszącym silnym świądem i tendencją do lichenizacji. Przypominają liszaje o wyraźnie zaznaczonej granicy; okres młodzieńczy i wieku dorosłego – przewlekłe, swędzące, naciekowe zmiany o liszajowatym charakterze mogą występować na całym ciele. Węzły chłonne w pachwinach i pod pachami niekiedy ulegają powiększeniu. Leczenie – wskazania ogólne Objawowe leczenie AZS wiąże się przede wszystkim z właściwą pielęgnacją skóry chorego – opartą w głównej mierze o terapię emolientową. Dodatkowo w większości przypadków niezbędne jest włączenie glikokortyko- steroidów i leków immunomodulujących o działaniu miejscowym. Zastosowanie odnajdują tu także leki o działaniu przeciwhistaminowym i przeciwbakteryjnym (w przypadku bakteryjnych zmian skórnych). W cięższych przypadkach wykorzystywane jest niekiedy leczenie systemowe przy użyciu takich preparatów, jak glikokortykosteroidy, metotreksat, cyklosporyna. Bywa, że włączana jest także fototerapia czy immunoterapia swoista. Dobór właściwego leczenia uzależniony jest przede wszystkim od stopnia zaawansowania dolegliwości. Naturalne wspomaganie leczenia AZS Niektórzy badacze sugerują, że AZS może być związane z nieprawidłowym metabolizmem niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych, zwłaszcza z nieprawidłowościami w produkcji kwasu gamma-linolenowego (GLA). Badania przeprowadzone w latach 1930–1950 wykazały, że brak niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych omega-6 może powodować stan zapalny skóry u zwierząt i ludzi. Późniejsze, szczegółowe doświadczenia udowodniły, że w niektórych grupach pacjentów z AZS występuje funkcjonalny niedobór delta-6 desaturazy. Delta-6 desaturaza przekształca kwas linolowy (LA) w GLA, który jest następnie metabolizowany do kwasu dihomo-gamma-linolenowego (DGLA). Wykazano, że funkcjonalny niedobór delta-6 desaturazy powoduje wzrost poziomu LA i spadek GLA, DGLA, kwasu arachidonowego i prostaglandyny E1 (PGE1) u pacjentów z AZS. Niedobór PGE1 może prowadzić do dysregulacji immunologicznej i dominacji zapalnych PGE2 i PGF2. Przeprowadzono więc wiele badań weryfikujących wpływ suplementacji GLA u pacjentów z AZS, ale wyniki były niejednoznaczne. W badaniach tych najczęściej wykorzystywano olej z wiesiołka dwuletniego. Niektóre z doniesień dotyczą ponadto oleju z ogórecznika lekarskiego oraz oleju z czarnuszki siewnej. Tab. 1. Kryteria rozpoznawania AZS Kryteria większe Kryteria mniejsze świąd przewlekły, nawrotowy charakter charakterystyczna morfologia zmian i ich lokalizacja osobniczy lub rodzinny wywiad atopowy suchość skóry rybia łuska natychmiastowe reakcje skórne podwyższony poziom IgE wczesny wiek występowania zmian skłonność do nawrotowych zakażeń skóry nieswoisty wyprysk rąk/stóp wyprysk sutków zapalenie czerwieni warg nawrotowe zapalenie spojówek fałd Denniego-Morgana stożek rogówki zaćma zacienienie wokół oczu łupież biały fałd szyjny świąd po spoceniu nietolerancja pokarmów nietolerancja wełny zaostrzenia po zdenerwowaniu biały dermografizm rumień twarzy akcentacja mieszków włosowych Wewnętrzne zastosowanie olejów roślinnych bogatych w kwasy NNKT we wspomaganiu leczenia AZS 1. Olej z wiesiołka dwuletniego Wiesiołek dwuletni (Oenothera biennis L.) jest jednoroczną rośliną zielną występująca powszechnie w Europie, Ameryce Północnej i Azji. W Polsce porasta dziko nieużytki i mało żyzne gleby, ale od wielu lat występuje także w uprawie. W lecznictwie wykorzystywany jest przede wszystkim olej z wiesiołka dwuletniego, który otrzymuje się w wyniku tłoczenia na zimno nasion. Preparat taki stanowi bogate źródło niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych (NNKT), w szczególności kwasu linolowego (nie mniej niż 65%) i gamma-linolenowego (GLA). W monografii opublikowanej w 2011 roku przez Europejską Agencję ds. Leków (EMA) uznano olej z wiesiołka za produkt medyczny tradycyjnego stosowania w łagodzeniu świądu w ostrych i chronicznych dolegliwościach suchej skóry. Bardzo często wykorzystuje się go w dermatologii jako preparat wspomagający leczenie przewlekłych dolegliwości takich jak łuszczyca, trądzik, choroby alergiczne i wyprysk atopowy. Na podstawie szczegółowego przeglądu randomizowanych badań weryfikujących wpływ oleju z wiesiołka (OW) na pacjentów z AZS nie do końca można jednoznacznie ocenić jego efekt leczniczy. Bamford i wsp. przeprowadzili podwójnie ślepe badanie z 154 pacjentami z AZS i odkryli, że OW nie poprawił znacząco kondycji skóry w porównaniu z placebo. Podobnie w badaniu przeprowadzonym przez Bertha-Jonesa i Grahama-Browna z udziałem 123 osób wykazano, że objawy choroby nie poprawiły się istotnie w grupach przyjmujących OW w porównaniu z grupą placebo. Przeciwnie, Bordoni i wsp. zbadali 24 pacjentów z AZS i odkryli, że OW znacząco zmniejszyło objawy AZS w porównaniu z placebo. Podobne wyniki otrzymał Schalin-Karrila, który przeprowadził badanie z 25 pacjentami z AZS i poinformował, że nasilenie dolegliwości zmniejszyło się zarówno w grupie OW i grupie placebo, ale wyniki były znacznie lepsze w pierwszej wymienionej. W grupie otrzymującej olejek z wiesiołka wykazano istotne zmniejszenie suchości skóry, świądu i zakresu skóry objętego zmianami. Humphreys i wsp. przeprowadzili badanie z udziałem 58 pacjentów z umiarkowaną do ciężkiej postaci AZS i wykazali, że rumień i uszkodzenie powierzchni skóry uległy znacznej poprawie w grupie OW, przeciwnie do grupy placebo. Wreszcie badanie przeprowadzone z 25 pacjentami z AZS wykazało, że wszystkie wskaźniki pomiaru, w tym zakres zmian, ich ciężkość, świąd i suchość skóry, uległy znacznie większej poprawie w grupie OW w porównaniu z grupą placebo. Niestety metodologia prowadzenia powyższych badań pozostawia niekiedy wiele do życzenia. Niektóre z nich prowadzono w latach 80. XX wieku, czyli stosunkowo dawno. Zdarzało się, że autorzy pomijali istotne aspekty, jak chociażby informacje o dokładnym dawkowaniu. Dwa doświadczenia przeprowadzone w późniejszym czasie w celu zweryfikowania wpływu GLA na koreańskich pacjentach z AZS dostarczyły obiecujących wyników. Yoon i wsp. przeprowadzili w 2002 roku próbę z 14 dorosłymi cierpiącymi na AZS i odnotowali, że zakres zmian skórnych i stopień świądu znacząco zmniejszył się u wszystkich pacjentów otrzymujących OW. W innym badaniu pochodzącym z 2013 roku grupę badanych stanowiło 40 dzieci z AZS. Pacjenci zostali podzieleni na grupę otrzymującą 160 mg OW i grupę suplementującą 320 mg OW. Odnotowano poprawę w zakresie oceny EASI (skala mająca na celu ocenę aktywności wyprysku, ang. Eczema Area and Severity Index), a poziom GLA we krwi znacznie wzrósł w obu grupach. Efekt był zależny od dawki (lepsze wyniki w grupie przyjmującej większą dawkę OW). Dobrze zaprojektowane, randomizowane, podwójnie zaślepione badanie, kontrolowane placebo przeprowadzono także w 2018 roku. Obejmowało ono okres 4 miesięcy, a pacjenci, w zależności od przynależności do grupy otrzymywali 450 mg OW lub placebo. Zauważono znaczącą poprawę wskaźnika EASI z jednoczesną poprawą stopnia nawodnienia skóry w porównaniu z grupą placebo, tym samym uzasadniając sens stosowania oleju z wiesiołka jako preparatu wspomagającego leczenie AZS. 2. Olej z ogórecznika Ogórecznik lekarski (Borago officinalis L.) to jednoroczna roślina z rodziny szerokolistnych, która do początku lat 90. XX w. występowała w naszym kraju wyłącznie w stanie dzikim, a w późniejszym czasie również w uprawie. Od wielu już lat to bardzo ceniony surowiec zielarski. Nasiona ogórecznika lekarskiego zawierają olej tłusty, w którym obecne są nienasycone kwasy tłuszczowe, w szczególności kwas γ-linolenowy (10–28%), kwas linolowy (35–40%) i kwas α-linolenowy (4–5%). Badań na temat korzystnego wpływu oleju z ogórecznika w łagodzeniu objawów AZS jest znacznie mniej niż w przypadku oleju z wiesiołka, jednak niektóre z nich potwierdzają także i jego skuteczność w tej dolegliwości. W 1997 roku przeprowadzono badanie w podwójnie ślepą próbą, kontrolowane placebo. Wzięło w nim udział 24 pacjentów w wieku od 3 do 17 lat. Niestety po 14 tygodniach stosowania 360 mg kwasu gamma-linolenowego otrzymanego z nasion ogórecznika nie odnotowano znaczącej poprawy, a wyniki były porównywalne z tymi, które otrzymano dla grupy placebo. Z kolei w innym randomizowanym, prowadzonym metodą podwójnie ślepej próby i kontrolowanym placebo badaniu, 50 pacjentów z łagodnym i umiarkowanym AZS otrzymywało olej z nasion ogórecznika (OO) (2 x 1000mg) lub olej palmowy (placebo) przez 12 tygodni. W badaniu dopuszczono także miejscowe stosowanie maści i kremów o działaniu przeciwzapalnym. Codziennie mierzono wskaźnik ADASI (Atopic dermatitis area and severity index), wskaźnik nasilenia atopowego zapalenia skóry, w tym nasilenie wyprysku i intensywność świądu; ponadto mierzono stężenie NNKT i IgE w surowicy. 18 pacjentów z grupy OO i 14 pacjentów z grupy placebo ukończyło trwające 12 tygodni badanie. Poprawę odnotowano u 14 osób w grupie OO i 6 w grupie placebo. Równolegle do polepszenia kondycji skóry w grupie następował wzrost poziomu kwasu gamma-linolenowego i kwasu dihomo-gammalinolenowego. Nie odnotowano znaczącej zmiany w całkowitej ilości IgE w surowicy przed i po terapii. Na podstawie otrzymanych wyników wysnuto wniosek, że olej z ogórecznika wykazuje korzystne działanie w przebiegu łagodnego i umiarkowanego AZS. 3. Olej z czarnuszki siewnej Czarnuszka siewna (Nigella sativa L.) od dłuższego już czasu bije rekordy popularności jako roślina o wielokierunkowym działaniu leczniczym. Porasta dziko tereny suche i subtropikalne. W niektórych regionach Polski spotkać ją można w uprawie. Nasiona czarnuszki zawierają 30–50% oleju tłustego, z czego około 85% stanowią nienasycone kwasy tłuszczowe, w tym: linolowy (55,6%), oleinowy (ok. 20%) α-linolenowy (do 1%) oraz rzadki w przyrodzie eikozadienowy (2,6–3%) i inne. Ponadto także nasycone kwasy tłuszczowe: palmitynowy (12,5%), mirystynowy, stearynowy, arachidowy i inne. Kliniczne badanie oceniające skuteczność oleju z nasion czarnuszki siewnej przeprowadzono na dwóch grupach pacjentów. 63 badanych w wieku 6–17 lat, u których występował katar alergiczny, astma i egzemy atopowe otrzymywało 3 x dziennie po 1 kapsułce zawierającej 500 mg oleju z czarnuszki przez 8 tygodni. Z kolei 49 pacjentów w przedziale wiekowym 6–15 lat z objawami kataru, astmy i atopii otrzymywało 3 x dziennie po 2 kapsułki (w sumie 1000 mg oleju z czarnuszki na dobę). U 80% pacjentów uzyskano zmniejszenie dolegliwości, takich jak alergiczny katar i kaszel, jednak w przypadku atopowych zmian skórnych nie odnotowano znaczących zmian. Niemniej z uwagi na fakt, że AZS bardzo często towarzyszą inne dolegliwości o podłożu alergicznym, w tym katar i kaszel, stosowanie oleju z czarnuszki o działaniu przeciwhistaminowym i przeciwzapalnym jest jak najbardziej uzasadnione. Zewnętrzne stosowanie olejówi surowców roślinnych wspomagających leczenie AZS 1. Oleje roślinne jako emolienty Opisywane powyżej oleje bogate w NNKT mogą pełnić istotną rolę we wspomaganiu leczenia atopowego zapalenia skóry także poprzez zastosowanie zewnętrzne. Obok nich wymienić można ponadto olej ze słodkich migdałów i słonecznika. Korzystnymi właściwościami w łagodzeniu objawów atopii odznaczają się również bogata w kwas oleinowy oliwa z oliwek, masło shea, olej z kiełków pszenicy, pestek winogron, jojoby, nasion lnu czy owsa. Dlatego też stanowią składnik licznych preparatów wykorzystywanych w pielęgnacji skóry u pacjentów z atopią. Oleje roślinne prezentujące właściwości emoliencyjne wykorzystywano już w starożytności. Ich stosowanie bardzo często pozwala ograniczyć aplikacje leków o działaniu sterydowym. Głównym zadaniem emolientów jest odbudowa bariery lipidowej naskórka. Dzięki temu, że wykazują działanie epidermalne, nie przenikają przez warstwę naskórka, tworząc na jego powierzchni barierę okluzyjną w postaci cienkiego filmu, chroniącą przed nadmierną utratą wody z głębiej położonych warstw skóry. Kwasy linolowy, linolenowy i gamma-linolenowy są prekursorami ceramidów syntetyzowanych w naskórku. Przywracają i utrzymują równowagę kwasowo-wodno-lipidową w skórze, biorą udział w tworzeniu cementu międzykomórkowego i ułatwiają regenerację naskórka. 2. Owies koloidalny Zawiesiny koloidalne płatków owsianych uznaje się za szczególnie pomocne w leczeniu atopowego zapalenia skóry. Na podstawie wytycznych Agencji Żywności i Leków (FDA) owies koloidalny, który cechuje się właściwościami ochronnymi i wygładzającymi wskazany jest w przypadku świądu i podrażnienia występujących w przebiegu wyprysku atopowego. Badania wykazały, że miejscowe stosowanie preparatów zawierających owies koloidalny łagodzi objawy AZS poprzez przywracanie bariery ochronnej skórze, ale także poprzez wspomaganie w utrzymaniu właściwego nawilżenia na skutek wiązania wody. Dodatkowo owies może działać jako swoisty bufor utrzymujący pH skóry na właściwym poziomie. W związku z powyższym niekiedy możliwe staje się ograniczenie stosowania miejscowych kortykosteroidów. Koloidalny owies bardzo często stanowi składnik dermokosmetyków dedykowanych chorym z AZS. W podwójnie ślepym, randomizowanym badaniu przeprowadzonym przez Pigatto i wsp. udowodniono, że miejscowe stosowanie koloidalnego owsa znacząco wspomaga leczenie łagodnego AZS u dzieci poniżej 2. roku życia. Należy jednak pamiętać, że owies to surowiec o potencjalnym działaniu alergizującym, stąd wskazane jest zachowanie ostrożności i upewnienie się czy może być on stosowany u konkretnego pacjenta. 3. Surowce roślinne bogate w polifenole Wyniki badań wskazują, że wyciągi z roślin bogatych w polifenole, w szczególności flawonoidy mogą być wykorzystywane w leczeniu AZS. Flawonoidy to duża grupa związków naturalnych występujących w roślinach. Powszechnie... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 6 wydań czasopisma "Naturoterapia w praktyce" w roku + wydania specjalne Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma Dodatkowe artykuły i filmy ...i wiele więcej! Sprawdź Czarny kminek, złoto faraonów – czarnuszka nazywana jest w różny sposób. Spora grupa ludzi przypisuje jej niemal magiczne właściwości i sądzi, że pomaga w zwalczaniu większości schorzeń. Choć nie jest to cudowny lek na wszystko, olej z czarnuszki warto mieć w swojej domowej apteczce. Co więcej, można go stosować na wiele sposobów. Co więc kryje w sobie czarnuszka? Kiedy warto po nią sięgnąć? Olej z czarnuszki – bogactwo wielu składników odżywczych Olej wytwarza się z nasion czarnuszki siewnej. Kupując go warto zwrócić uwagę, czy produkt jest zimnotłoczony i świeży, bowiem to właśnie taki preparat jest najbardziej skuteczny. W przypadku oleju z czarnuszki najlepiej jest zawsze nabywać go ze sprawdzonego źródła i mieć pewność, że nie przeleżał on przez długi czas na półce zanim trafił w nasze ręce. Dlaczego tak ważne jest, by olej był świeży? Głównie chodzi o to, by miał w sobie jak najwięcej cennych składników. Co więc zawiera olej z czarnuszki? Przede wszystkim jest źródłem: flawonoidów,karotenów,fosfolipidów,fitosteroli,witamin ( A i E oraz z grupy B),soli mineralnych ( potasu, miedzi, wapnia, żelaza i cynku),nienasyconych kwasów tłuszczowych (omega-3, omega-6, omga-9),tymochinonu. Taki zestaw sprawia, że olej z czarnuszki uznaje się za jeden z bardziej uniwersalnych sposobów na poprawę kondycji organizmu. Jakie są właściwości zdrowotne oleju z czarnuszki? Znaczenie oleju we wspomaganiu leczenia różnego rodzaju schorzeń jest nieocenione. Regularne spożywanie produktu może w odczuwalny sposób polepszyć samopoczucie i pozytywnie wpłynąć na funkcjonowanie narządów. Czarny kminek znany jest ze swoich właściwości zmniejszających objawy alergii. Osoby uczulone na różne substancje i zmagające się z nieprzyjemnymi objawami ze strony organizmu często sięgają po olej z czarnuszki zamiast po tabletki antyhistaminowe. Produkt ten może zniwelować wodnisty katar i inne symptomy alergii oraz – w przeciwieństwie do leków aptecznych – nie powodować uczucia otumanienia i wywoływać różnego rodzaju skutków ubocznych. Dodatkowo, olej ten poleca się przy schorzeniach układu trawiennego. Sprawdza się przy zatruciach pokarmowych, łagodzeniu objawów refluksu, a także wrzodów żołądka i dwunastnicy. Często wspomina się także o jego właściwościach rozkurczających i przeciwbólowych, a także przeciwgrzybiczych i przeciwpasożytniczych. Spożywanie łyżki oleju na czczo sprawia, że łatwiej usunąć z organizmu różnego rodzaju drobnoustroje i pasożyty (np. owsiki, tasiemce). Olej wpływa na prawidłową pracę trzustki, dzięki czemu ma działanie przeciwcukrzycowe. Wskazuje się też na jego zdolność do obniżania poziomu cholesterolu oraz wspierania utrzymania prawidłowego ciśnienia krwi – przez co poleca się go osobom, które borykają się z nadciśnieniem tętniczym. Nie należy zapominać także o działaniu rozrzedzającym odkrztuszaną wydzielinę. Olej z czarnuszki pomaga zwalczyć infekcje górnych dróg oddechowych, a także poleca się go astmatykom, którzy mogą dzięki jego stosowaniu zaobserwować u siebie łatwiejsze oddychanie. Produkt ten jest również nieoceniony w okresie zwiększonych zachorowań. Właściwości immunomodulujące sprawiają, że zwiększa się odporność organizmu na różnego rodzaju infekcje. Pozytywne rezultaty odczuć mogą także osoby ze schorzeniami autoimmunologicznymi. Kosmetyka na najwyższym poziomie Olej z czarnuszki bez problemu można stosować także zewnętrznie. Nadaje się on do nakładania na skórę i włosy, przez co można w prosty sposób zastąpić nim niektóre drogie kosmetyki. Oprócz właściwości pielęgnacyjnych, które pozwalają nawilżyć, odżywić i zmiękczyć naskórek, produkt wykazuje wiele cech wspomagających leczenie schorzeń dermatologicznych. Olej stosuje się do: leczenia łupieżu, niwelowania objawów łuszczycy, atopowego zapalenia skóry, egzemy, trądziku,łagodzenia podrażnień. Często wykazuje większą skuteczność niż specjalistyczne kosmetyki i produkty medyczne. Jak stosować olej z czarnuszki? Olej można przyjmować wraz z jedzeniem (np. dodając go do sałatek lub innych potraw) lub stosować go jako element codziennej rutyny (np. połykając jedną łyżkę preparatu rano i kolejną przed kolacją). W drugim przypadku należy przygotować się na dość specyficzny smak produktu, który często przyrównywany jest do pieprzu lub nawet oleju przemysłowego. Początki mogą być trudne – wiele osób skarży się na ostry smak i drapanie w gardle – jednak po pewnym czasie staje się to normalne. Słowem – można się przyzwyczaić. Dla dzieci lub opornych można wymieszać olej z miodem lub inną słodką substancją, która nieco złagodzi nieprzyjemne odczucia. Zobacz także: Olej lniany Stosowanie oleju zewnętrznie także można przeprowadzić na kilka sposobów. Niektórzy nakładają go na twarz zamiast serum, a inni wcierają punktowo na zmienione chorobowo miejsce (np. na wypryski lub podrażnienia atopowe). W przypadku zwalczania łupieżu poleca się masowanie skóry głowy przez kilka minut, a następnie pozostawienie oleju na włosach nawet do godziny. Po umyciu pasm można odczuć efekt odświeżenia, a po regularnym stosowaniu wcierek z oleju da się dostrzec brak złuszczającego się naskórka.